نقش دریافت کننده متن از نظر اومبرتو اکو و میکائیل باختین مثال: مادام بوواری اثر گوستاو فلوبر

این مقاله به بررسی نظریه‌های اومبرتو اِکو که در کتاب معروفش خواننده نمونه ارائه شده و همچنین نظریه‌های باختین، ارائه شده در کتاب مکان زمان مند و کاربرد این نظریه‌ها در تحلیل گفتمان گزیده‌ای از رمان مادام بوواری اثر گوستاو فلوبر پرداخته است. این بررسی نشان می‌دهد که از نظر باختین هر مخاطب متن داستانی یک عنصر جدید به متن فرانسه می‌افزاید و همین امر گفتمانی نو در رمان به وجود می‌آورد. در برگزیده‌ای از رمان فلوبر که در این مقاله مورد بحث است، می‌بینیم چگونه تلاقی گفتمانی بین مکان زمان مند حاصل خلاقیت مؤلف و خواننده متن فلوبر رخ می‌دهد که متن را از همزمانی با نویسنده رها کرده، به سوی در زمانی و جاودانگی شاهکار‌های ادبی سوق می‌دهد. .